Legenda o usłużnym szatanie

Już za czasów świetności Zakonu Niemieckiego, gdy jego państwo stało się potęgą wojskową i gospodarczą, można było zauważyć postępujący upadek karności, dyscypliny i moralności wśród braci zakonnych. Jednym z nich był niewątpliwie bezbożny prawie panicz Sebald Tharsen, przebywający w Malborku w okresie rządów wielkiego mistrza Zakonu Niemieckiego Konrada Zöllnera von Rotenstein.

Sebald Tharsen nie miał umiaru w jedzeniu i piciu. Przy każdej lepszej okazji wypowiadał też gorszące przekleństwa. Wracając wieczorami do swej izby, po zazwyczaj suto zakrapianych kolacjach, przywoływał swego pachołka, aby ściągnął mu buty z nóg.

Któregoś wieczora sługa brata Sebalda zapadł w tak mocny sen, że nie obudziło go głośne wołanie jego pana. Swoim zwyczajem zdemoralizowany panicz zaczął straszliwie przeklinać i wezwał na pomoc samego diabła. Ten pojawił się niezwłocznie, aby spełnić życzenie bezbożnego braciszka zakonnego.
Chwycił jego buty i ściągnął je z nóg. Moc szatańska sprawiła, że w ściągniętych butach pozostała również skóra ze stóp panicza. Powstałe rany zaczęły ropieć, wdało się zakażenie i los brata Sebalda był przesądzony. Dopiero teraz pojął prawdę o zgubnym wpływie przekleństw na życie człowieka, jeśli używa ich w nadmiarze.

Nieszczęśnik żył jeszcze przez dwadzieścia tygodni w strasznych męczarniach. Ropiejące rany wydzielały tak przykrą woń, że nikt nie chciał się do niego zbliżać. Wreszcie brat Sebald zmarł. Jego śmierć stała się ostrzegawczym przykładem dla pozostałych braci zakonnych.

Więcej malborskich legend znajdziesz TUTAJ

***

Cykl legend publikujemy dzięki Anicecie Miszkiewicz. Przewodniczka po malborskim zamku wykorzystuje niesamowite historie przy oprowadzaniu gości po warowni. Źródłem opowieści jest głównie książka Romana Apolinarego Reglińskiego pt. "W kręgu legend krzyżackich", oparta na zbiorze legend Prus Zachodnich opracowanych przez Paula Behrenda.