Malbork. Budynek przy ul. Żeromskiego 43 aż prosi się o remont. To zabytek, warto więc podjąć wysiłek i uratować ciekawą architekturę

Wielorodzinny budynek przy ul. Żeromskiego 43 jest doskonale widoczny, bo stoi na skrzyżowaniu z ul. 17 Marca. To charakterystyczny obiekt. Ci, którzy mówią, że jest z muru pruskiego mają rację, bo ściany są tam wypełnione cegłą, a nie jak w przypadku szachulca, gliną.

Ale jak zwał, tak zwał, bardziej liczy się, czy władze mają jakiś pomysł na ten dowód architektonicznego szyku z lat 90. XIX wieku. Skoro tyle przetrwał, aż prosi się, by go zabezpieczyć i zachować. To w całości miejska nieruchomość. Wedle urzędowych dokumentów, ostatnie poważniejsze prace wykonane były tam na stulecie budynku, czyli w latach 90. ubiegłego wieku. Wtedy częściowo odnowiono elewację i wymieniono stolarkę.

Co trzy dekady później mogą dla budowli zrobić obecne władze? Na razie trochę bezradnie rozkładają ręce. Jedną z szans na prace ratunkowe dla miejskich zabytków jest rewitalizacja. Niestety, granica obszaru, w którym jest prowadzona, przebiega nieopodal.

Niestety, przez to budynek nie załapał się do remontu w ramach programu „Malbork na plus”, na który mamy unijne dofinansowanie. Będziemy szukać środków, bo zdajemy sobie sprawę, że to jedna z kamienic do gruntownej modernizacji – przyznaje Marek Charzewski, burmistrz Malborka.

Obiekt wpisany do Gminnej Ewidencji Zabytków prowadzonej przez miasto. Znajduje się również w wojewódzkiej ewidencji tworzonej przez pomorskie służby konserwatorskie z Gdańska.
Walory budynku widać gołym okiem i na pewno wiele osób zachwyca się ścianami i rysunkiem rygla, w którym widać belki i słupy oraz krzyże św. Andrzeja w narożach budynku. Piękne są też werandy i murowana wieżyczka. A gdy podejdzie się bliżej, widać umieszczone w gipsowe medaliony „z pełnoplastycznymi przedstawieniami figuralnymi”, jak opisują je fachowcy.

Wypada więc trzymać kciuki, by obiekt miał tyle szczęścia, co inne w Śródmieściu, które w ostatnim czasie przechodzą metamorfozę.