Wielkanoc na Kaszubach. W muzeum we Wdzydzach podczas warsztatów poznasz fascynujący świat tradycji

Kaszubskie zwyczaje fascynują! O tym jak wyglądał świat obrzędów związanych z okresem Postu oraz Wielkiego Tygodnia można się przekonać w Muzeum Kaszubskim Parku Etnograficznym we Wdzydzach. To właśnie tu przygotowano sporo ciekawych wydarzeń. Uczestnicy mogą liczyć na niezwykłą podróż po historii regionu.

Do 29 marca 2024 r. podczas zwiedzania pracownicy muzeum opowiadają o dawnych zwyczajach i obrzędach związanych z Postem i przygotowaniach do Wielkiego Tygodnia.

- Dodatkowo podczas warsztatów muzealnych "Wielkanoc na Kaszubach" uczestnicy poznają dawne techniki farbowania jaj i własnoręcznie wykonają tradycyjną kraszankę - informują pracownicy Muzeum Kaszubskiego Parku Etnograficznego we Wdzydzach. - Warto nadmienić, że dawniej na Kaszubach nie ozdabiano jajek wzorami tylko barwiono na jeden kolor. Będziemy mówili też o tym, jakie obrzędy i zwyczaje praktykowano w Wielkim Tygodniu.

Warsztaty i zwiedzanie z przewodnikiem odbywają się od poniedziałku do piątku o każdej pełnej godzinie - 10:00, 11:00, 12:00, 13:00 i 14:00. Wcześniej jednak trzeba dokonać rezerwacji terminu - ilość miejsc jest ograniczona.

Na Kaszubach przygotowania do Wielkiego Tygodnia i świąteczne obchody poprzedzał długi czas ścisłego postu. Podstawą codziennego pożywienia były suchy chleb, ziemniaki, żur, śledzie, proste dania bez dodatku tłuszczu. Taka dieta dawała się we znaki zarówno biednym jak i bogatym...

O przysłowiowym wręcz przywiązaniu do tradycji postu na Kaszubach świadczą przekazy o usuwaniu na ten czas z domów patelni i rondli, które wracały do kuchni dopiero w Wielką Sobotę, po symbolicznym obrzędzie „chowania żuru".

Cykl Wielkiego Tygodnia rozpoczyna Palmowa Niedziela. Na Kaszubach, podobnie jak w innych regionach kraju poświęcało się gałązki wierzbowe. Taka prosta „palma", przewiązana czerwoną wstążką spełniała bardzo ważną rolę. Wierzba to pospolita, ale jednocześnie magiczna roślina, zapewniająca według wierzeń przez sam dotyk żywotność i ochronę - domu, ludzi i zwierząt. Zatykało się poświęcone gałązki za święte obrazy, wystawiano wraz z gromnicą podczas burzy - w okno. Dla ochrony bydła i pszczół wkładano pędy za belki pomieszczeń gospodarskich, do uli. Same kotki wierzbowe połykano, aby ustrzec się przed bólem gardła, dodawano je też do ziarna przy siewie wiosennym.

Pierwsze dni Wielkiego Tygodnia poświęcano na prace w gospodarstwie - bielono ściany, sprzątano obejście i domostwo, wymiatano śmieci poza obręb zagrody (w rytualny sposób, tak, aby nikt nie zauważył). W Wielki Czwartek zwyczajowo przesadzano kwiaty doniczkowe i sadzono drzewka. Rozpoczynano barwienie jaj - wyłącznie w grupach zamężnych kobiet i dziewcząt.

Na Kaszubach nie było nigdy tradycji zdobienia jajek wzorami, jak w innych regionach Polski. Zachował się natomiast bardzo archaiczny zwyczaj barwienia skorupek jaj na kolor czerwony. Stosowano ponadto barwę niebieską, zieloną i brązową, uzyskiwaną z barwników naturalnych lub kolorowej bibuły.