Akcja "Żonkile" w Malborku. Lekcję historii dla młodzieży przygotowali pracownicy Archiwum Państwowego i Muzeum Miasta

To nie była łatwa lekcja historii dla młodzieży z Malborka. Jej przygotowaniem zajęły się Archiwum Państwowe w Malborku i Muzeum Miasta.
Jak najbardziej dopasowana do potrzeb młodych ludzi była forma, bo obejrzeli film animowany. "Zdążyć przed Panem Bogiem" powstał na podstawie książki Hanny Krall.

Narracja toczy się w trzech płaszczyznach czasowych – w okresie II wojny światowej, gdzie poznajemy losy młodego Marka Edelmana: gońca szpitalnego, członka komendy Żydowskiej Organizacji Bojowej, ostatniego przywódcy powstania w getcie warszawskim; w latach 60. XX wieku, kiedy to rozwija się jego kariera lekarska w Łodzi; i wreszcie w latach 70. XX wieku – w czasie rozmów pomiędzy bohaterem a Hanną Krall opisanych w reportażu – streszczają w Muzeum Miasta.

ZOBACZ TEŻ: Gmina żydowska w Malborku na wystawie "Widzialni, trochę zapomniani”. To wspólny projekt Muzeum Miasta i Archiwum Państwowego w Malborku

19 kwietnia ważne są również żonkile, żółte wiosenne kwiaty, które symbolizują pamięć, szacunek i nadzieję. Młodzież wykonała je z papieru.
- Związane są z postacią Marka Edelmana (1919-2009), który w każdą rocznicę powstania w getcie warszawskim dostawał te kwiaty od anonimowej osoby. Sam również co roku 19 kwietnia składał pod Pomnikiem Bohaterów Getta bukiet żółtych kwiatów, często były to właśnie żonkile – wyjaśnia Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, organizator akcji „Żonkile”.

To ważny projekt edukacyjny, bo powstanie w getcie, ten „desperacki heroiczny zryw”, wciąż pozostaje mało znany w Polsce.
- Chcemy, aby to się zmieniło, aby pamięć o powstaniu stała się jednym z elementów kształtujących tożsamość mieszkańców stolicy i wspólnej świadomości historycznej Polaków i Żydów – informuje
POLIN.

W tym roku akcja „Żonkile” organizowana jest w ramach programu "Nie bądź obojętny. 80 rocznica powstania w getcie warszawskim". Dedykowana jest cywilom, ok. 50 tysiącom kobiet, mężczyzn i dzieci przebywających w kryjówkach na strychach domów i podziemnych bunkrach w trakcie walk, a także w gruzach getta po upadku powstania. Przez wiele tygodni pozostawali oni nieuchwytni dla niemieckich żołnierzy. Ich cywilny opór był tak samo ważny, jak opór tych, którzy walczyli z bronią w ręku.