Cukrownia wyprodukowała ponad 130 tysięcy ton cukru w ciągu 118 dni. To kolejna rekordowa kampania w Malborku

Bardzo szybko, bo już 10 września ubiegłego roku malborska fabryka rozpoczęła kampanię produkcyjną. Co kilka minut do zakładu wjeżdżała ciężarówka wyładowana surowcem przywiezionym z pól Żuław, Powiśla i Kociewia, a plac składowy zamieniał się w góry buraczane. Kampania zakończyła się 5 stycznia 2023 r. - wtedy pokrojono ostatnie buraki.

Ta jedyna cukrownia w województwie pomorskim w ciągu 118 dni skupiła prawie 950 tysięcy ton buraków, które przerobiła na rekordowe ponad 130 tysięcy ton cukru. Pola obrodziły, bo średni plon z hektara wyniósł 72 tony i był największy w całej Krajowej Grupie Spożywczej S.A. Średnio na dobę fabryka kroiła niecałe 8,5 tys. ton buraków na dobę. Polaryzacja (zawartość cukru w korzeniu) na poziomie 16,5 procenta jest uznawana za zadowalającą.

Ogólnie kampania przebiegła spokojnie. Na początku mieliśmy niewielkie problemy z rozruchem, ale to jest całkiem normalne. Środek był spokojny, a sama końcówka już trudna w związku z degradacją surowca – mówi Mariusz Kaźmierczak, dyrektor Cukrowni Malbork.

Trudności na „ostatniej prostej” były związane z bardzo niestabilną pogodą. Od mrozu w okresie świąt Bożego Narodzenia do wiosennej aury na początku nowego roku. Takie wahania temperatury nie służyły burakom.

Surowiec do zakładu w Malborku został skupiony od blisko 830 plantatorów. W wyniku uzgodnień Rady Związków Plantatorów Buraka Cukrowego przy KGS S.A. z zarządem spółki rolnicy za buraki zakontraktowane o zawartości cukru 16 proc. otrzymali 50 euro za 1 tonę. Co prawda, przed startem kampanii mówiło się nawet o możliwości pobicia rekordu przerobu 1 miliona ton buraków, ale to była optymistyczna wersja. Będzie to więc cel na kolejny sezon produkcyjny, który także ma rozpocząć się w pierwszej połowie września.

Dla porównania wyniki wcześniejszych kampanii w Cukrowni Malbork:

• 2012/2013 - 571 500 ton buraków – 84 500 ton cukru,
• 2013/2014 - ponad 560 000 t buraków - 87 000 t cukru,
• 2015/2016 - 480 000 t buraków - 72 000 t cukru,
• 2016/2017 - ponad 700 000 t buraków - blisko 110 000 t cukru,
• 201720/18 - 706 602 t buraków - 101 873 t cukru,
• 2018/2019 - blisko 650 000 t cukru - ponad 100 000 t cukru,
• 2019 - 737 607,51 t buraków - ponad 109 000 t cukru,
• 2020/2021 - ponad 725 000 t buraków - ponad 106 000 t cukru,
• 2021/2022 - prawie 760 000 t buraków – ponad 110 000 t cukru.

Malborska cukrownia cały czas jest usprawniana technologicznie, by zoptymalizować produkcję. Wcześniej państwowa spółka inwestowała m.in. w ochronę środowiska, aby spełnić wyśrubowane normy emisji spalin, czy w zakładowy system energetyczny. Dawniej 26 tys. ton węgla było potrzeba do przerobu 500 tys. ton buraków, a teraz – jak mówi dyrektor Kaźmierczak – taką samą ilość opału wykorzystuje się, by przerobić blisko milion ton buraków.

Najnowszym wyzwaniem technologicznym będzie kompleksowa modernizacja zakładowej oczyszczalni ścieków. To bardzo duża, kompleksowa inwestycja, która obejmuje m.in. budowę i montaż specjalistycznych urządzeń, rurociągów, wodociągów, zbiorników i prace typowo budowlane. Ma być etapowana być może na 2-3 lata. W najbliższy piątek (13 stycznia) okaże się, ile firm złoży oferty i z jakimi cenami w negocjacjach ogłoszonych przez KGS S.A.

Historycznie była to już 141 kampania cukrownicza w Malborku. Pierwsza odbyła się w 1882 r. po tym, jak z inicjatywy władz prowincji i akcjonariuszy prywatnych powołano do życia spółkę Zuckerfabrik Marienburg A.G.

Początkowo produkcja skupiała się wyłącznie na surowcu niekonsumpcyjnym, produkowanym na potrzeby rafinerii. W latach 30. XX w. wzbogacono asortyment produkcyjny. Obszar plantacji buraka cukrowego wynosił wówczas około 2750 hektarów. Cukrownia należała do największych przedsiębiorstw w powiecie malborskim przed 1945 rokiem. W ostatniej fazie działań wojennych została kompletnie zniszczona. Dzieła zniszczenia dopełniła próba demontażu linii produkcyjnych i urządzeń przez wojska radzieckie - informuje Archiwum Państwowe w Malborku.

Szybko jednak fabryka wznowiła działalność i do dziś pozostała, nie tylko przez swój wysoki komin, charakterystycznym punktem miasta. Zresztą, Pomorze po wojnie było usłane cukrowniami, weźmy choćby najbliższe zakłady – w Nowym Stawie czy Starym Polu.

Malborski zakład jest obecnie jedną z 7 cukrowni należących do Krajowej Grupy Spożywczej S.A. (od 2022 roku), a wcześniej do Krajowej Spółki Cukrowej S.A. (od 2002 roku), która powstała w wyniku konsolidacji trzech spółek cukrowych należących do Skarbu Państwa: Mazowiecko-Kujawskiej Spółki Cukrowej S.A., Poznańsko-Pomorskiej Spółki Cukrowej S.A. oraz Lubelsko-Małopolskiej Spółki Cukrowej S.A.