Dotacja na usuwanie azbestu. To ostatni dzwonek na przygotowanie dokumentów. W Malborku wniosek na dofinansowanie trzeba złożyć do 3 lutego

Trwa nabór wniosków o dofinansowanie w ramach realizacji programu „Usuwanie wyrobów zawierających azbest z terenu Miasta Malborka”. To ostatni dzwonek dla tych, którzy przymierzają się do takiego przedsięwzięcia w 2023 r. Urząd Miasta będzie przyjmował dokumenty do 3 lutego.

Dofinansowanie na usunięcie azbestu. Dla kogo w Malborku?
Malborski program przewiduje, że o dotacje na usunięcie wyrobów azbestowych mogą ubiegać się i osoby fizyczne, i wspólnoty mieszkaniowe. Oto, co trzeba zrobić, by ubiegać się o dofinansowanie:

• posiadać tytuł prawny do nieruchomości położonych w Malborku, zabudowanych budynkiem mieszkalnym, gospodarczym lub garażowym, na których znajdują się materiały zawierające azbest oraz pisemną zgodę właściciela lub współwłaścicieli nieruchomości na wykonanie zadania inwestycyjnego, a w przypadku współposiadania również pisemną zgodę współposiadaczy;
• planować w danym roku likwidację pokrycia dachowego lub elewacyjnego zawierające azbest, znajdującego się na terenie nieruchomości, z zastrzeżeniem, że w chwili złożenia wniosku o dofinansowanie nieruchomość nie może być wykorzystywana na cele działalności gospodarczej ani jakiejkolwiek innej działalności zarobkowej, bez względu na jej formę prawną oraz sposób organizacji.

ZOBACZ TEŻ: Malbork. Dotacje na azbest mogą przyspieszyć usuwanie tego szkodliwego materiału. Jak to widzą władze miasta?

Jak informuje Urząd Miasta, dotowane będą koszty wynikające z realizacji zadań polegających na usuwaniu i unieszkodliwianiu wyrobów zawierających azbest. Czyli na pierwszy etap wymiany dachu.
Konkretnie pozyskane środki można wydać na:

• koszty demontażu (zdjęcia) płyt azbestowo-cementowych płaskich i falistych z dachów lub elewacji budynków, zabezpieczenia ich zgodnie z obowiązującymi przepisami, załadunku, transportu oraz unieszkodliwienia poprzez składowanie odpadów na uprawnionym składowisku;
• koszty transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest już zdemontowanych i znajdujących się w miejscach do tego nieprzeznaczonych na terenie nieruchomości i objętych inwentaryzacją wyrobów zawierających azbest.

Zgodnie z założeniem, dotacja może wynieść do 100 proc. udokumentowanych wydatków. Ale ostatecznie to zależy od kwoty, jaką miasto pozyska z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku oraz wkładu własnego. Ale przede wszystkim – od zainteresowania. Im więcej osób się zgłosi, tym mniej pieniędzy może zostać do podziału.
Kto chciałby skorzystać, może zgłosić się do Urzędu Miasta Malborka. Szczegółowe informacje dostępne są pod numerem telefonu 55 629 04 23. Można też odwiedzić w pokoju nr 305 pracownika, który się tym zajmuje.

Podczas przeprowadzonej w 2022 r. inwentaryzacji została wykonana ocena stanu i możliwości bezpiecznego użytkowania wyrobów zgodnie z obowiązującym wówczas arkuszem oceny i punktacją.

Większość obiektów inwentaryzowanych na terenie miasta jest w dobrym stanie technicznym. Jednakże sytuacja z dnia na dzień się pogarsza i kolejne obiekty będą uzyskiwać status natychmiastowej wymiany – czytamy w Programie usuwania wyrobów zawierających azbest z terenu miasta Malborka na lata 2022 – 2032.

Szacowana ilość obiektów będących w stanie dostatecznym, czyli według klasyfikacji w drugim stopniu pilności, to 8311 m kw., czyli około 21 proc. Ponad dwie trzecie, czyli 26 451 m kw. (67 proc.) ze wszystkich obiektów znajdujących się na terenie miasta zakwalifikowana została do trzeciego stopnia pilności, czyli znajduje się w najlepszym stanie techniczny.

Z zebranych danych wynika, że 4826 m kw. wyrobów zawierających azbest jest w złym stanie technicznym, czyli w pierwszym stopniu pilności.

W rzeczywistości nie oznacza to, iż owe 12 proc. wyrobów będzie usunięte natychmiast. Wyrób, którego ocena kwalifikuje do natychmiastowej wymiany, faktycznie może być uznany przez właściciela jako mogący funkcjonować dalej. Taki dach pozostaje szczelny i wytrzymały, co powoduje, iż właściciel obiektu nie będzie zainteresowany wymianą czy usunięciem tego wyrobu – tłumaczą autorzy miejskiego programu.

Trzeba też wiedzieć, że pierwszy stopień pilności uzyskują też wyroby będące już odpadami, czyli wszystkie zalegające na posesjach. Ilość podlegająca w pierwszej kolejności pilnej potrzebie unieszkodliwienia to ok. 2264 m kw. co stanowi około 6 proc. wszystkich materiałów z azbestem stwierdzonych w Malborku.

Cały koszt zadania usunięcia azbestu znajdującego się na terenie miasta, czyli demontażu, spakowania, transportu i zeskładowania, biorąc pod uwagę ilości wynikające ze sporządzonej inwentaryzacji miał wynieść ok. 1,2 mln zł. Ale do tych obliczeń brana była średnia cena na koniec 2021 r., czyli ok. 30 zł za usunięcie 1 m kw. eternitu. Obecnie za taką usługę, jak podają branżowe portale, trzeba obecnie zapłacić od 55,20 do 59,60 zł za 1 m kw.

Program Oczyszczania Kraju z Azbestu przewiduje do 2032 r. całkowity demontaż materiałów, w których był stosowany. Choć te włókniste minerały naturalnie występujących w przyrodzie, to jest on zaliczany do substancji o udowodnionym działaniu rakotwórczym dla człowieka. Jego szkodliwość azbestu nie wynika ze składu chemicznego, ale z jego włóknistej struktury. To najcieńsze włókna występujące w przyrodzie, do tego praktycznie niezniszczalne.

Chorobotwórcze działanie azbestu jest wynikiem wdychania włókien zamieszczonych w powietrzu. Największe zagrożenie dla organizmu ludzkiego stanowią włókna o średnicy mniejszej niż 3 mikrometry i długości powyżej 5 mikrometrów, które przedostają się z powietrzem do pęcherzyków płucnych, mogą penetrować tkankę płucną. Zagrożenie ze strony azbestu jest przez ludzi bagatelizowane, bo to zagrożenie jest niewidoczne dla ludzkiego oka oraz długotrwały i utajony rozwój choroby.

Do chorób, które są skutkiem kumulowania się w płucach włókien azbestowych zalicza się:

• pylica azbestowa (azbestoza),
• rak płuc,
• zmiana opłucnych,
• międzybłonniak opłucnej.

Przez długi okres czasu choroba może się nie ujawnić. Pierwsze jej objawy mogą dać o sobie znać po okresie dwudziestu, a nawet czterdziestu lat od pierwszego kontaktu. Za to po ujawnieniu się nowotwór rozwija się gwałtownie – od wystąpienia objawów do śmierci upływa nie więcej niż dwa lata.