76 lat temu, 9 października 1943 r., zakłady montażowe Focke-Wulf w Królewie Malborskim przeżyły pierwszy nalot amerykańskich bombowców B-17, które lecąc w pięciu falach - łącznie 96 maszyn - dokonały pierwszego bombardowania. W jego wyniku zginęło 114 pracowników, a 76 zostało rannych. Niemieckie władze nie podały, ilu zginęło robotników przymusowych, którzy pochodzili z obozu koncentracyjnego Stutthof. Wskutek nalotu zniszczone zostały budynki fabryczne o numerach 2, 3, 4, 5 i 8 oraz 20 samolotów całkowicie i drugie tyle częściowo. Malborska filia zakładów montażowych F-W była solą w oku aliantów, gdyż stąd pochodziła prawie połowa produkowanych przez Rzeszę myśliwców FW 190.
Do następnego bombardowania Amerykanie przyłożyli się lepiej. Miało ono miejsce w niedzielę wielkanocną 9 kwietnia 1944 r. Wtedy to 98 bombowców zrzuciło 698 bomb kruszących i 1201 zapalających. Wskutek tego nalotu produkcja zakładu nr 6 praktycznie ustała. W drodze powrotnej, niejako „przy okazji”, zbombardowano zakład FW w Rumi. Powracające z akcji latające fortece B-52 zostały wściekle zaatakowane przez obronę przeciwlotniczą i myśliwce stacjonujące w Rumi i Redzikowie. Trzy amerykańskie samoloty zostały zestrzelone, zginęło 14 lotników, a 18 po wylądowaniu na spadochronach trafiło do niewoli.
Wśród tych trzech zestrzelonych maszyn był Boeing B-17G o numerze fabrycznym 42-97465, pilotowany przez porucznika Roberta Walkera. Naoczni świadkowie widzieli spadający samolot, od którego odpadło jedno skrzydło. Runął na ziemię i roztrzaskał się na drobne kawałki. Większość załogi się uratowała. Wśród poległych byli: pilot por. Robert K. Walker, tylny strzelec Bruce L. Kustaborder, prawy boczny strzelec Kneeland I. Parshley (wyskoczył na spadochronie, został ostrzelany przez niemieckie myśliwce i zmarł w szpitalu w wyniku rozległych ran).
Pozostali lotnicy uratowali się, skacząc na spadochronach. Byli to: drugi pilot J. B. Latham, nawigator Frank Jackson, bombardier Marlin Greenwalt, radiooperator David Gerber, mechanik pokładowy Lionel Havlas, lewy boczny strzelec Leland E. Mills i prawy dolny strzelec Frank L. Croft Jr. Poległych lotników pochowano na okolicznych cmentarzach. Po wojnie zostali oni ekshumowani i wywiezieni do USA przez amerykańską misję wojskową.
Na podstawie odnalezionych w Osieku Lęborskim pozostałości samolotu po wojnie udało się zidentyfikować maszynę i członków załogi. Miejsce znalezienia to teren Nadleśnictwa Choczewo w powiecie lęborskim.
Przy pisaniu artykułu oparłem się na relacji autorstwa panów Andrzeja Nieściora, Ireneusza Nieściora i Rafała Dziobaka, którzy odnaleźli szczątki wraku i potwierdzili historię lotu samolotu B-17G o numerze 42-97465.
Tekst: Marek Dziedzic, mieszkaniec Malborka
echodnia Drugi dzień na planie Ojca Mateusza
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
