Malbork. Aleja Rodła to nazwa pochodząca z epoki PRL. Wówczas wyznaczono przebieg ulicy. Gdzie się kończy i zaczyna? Rozwiązaliśmy zagadkę

Al. Rodła w Malborku to fragment drogi krajowej nr 22, od ponad trzech dekad dzieli miasto na pół. Uroczyste oddanie miało miejsce 11 października 1986 r. W PRL było to wielkie święto, sądząc po zdjęciach, które zachowały się w "Kronice miasta Malborka".
Zresztą, to wydarzenie wpisywało się w obchody jubileuszu miasta. Ten „prezent” na ponad siedem wieków Malborka miał być może zrekompensować wieloletnie zaniedbania i przestarzały układ komunikacyjny.

W połowie lat 80. zapadła też decyzja o nadaniu nazwy tej nowej trasie. Uchwała Miejskiej Rady Narodowej w Malborku została podjęta 16 marca 1985 r. i detronizowała polską poetkę i pisarkę, która była patronką części ulicy od 29 maja 1970 r.

Dotychczasowej ulicy im. Marii Konopnickiej oraz nowo powstałemu odcinkowi trasy komunikacyjnej, który jest przedłużeniem tej ulicy, na całej długości od mostu drogowego na rzece Nogat do wiadukt nad torami PKP nadaje się nazwę Aleja Rodła – czytamy w pierwszym paragrafie uchwały MRN w Malborku.

Jak to wygląda w praktyce?
- Z opisu i załącznika graficznego wynika, że al. Rodła zaczyna się od mostu na rzece Nogat, czyli mniej więcej w miejscu, gdzie są mury Starego Miasta i schodki w dół. Kończy się przed wiaduktem nad terenami PKP. Tuż za „rondem”, choć tu rysunek jest nieprecyzyjny – tłumaczy Lucyna Laskowska, geodeta miasta.

Rodło od 1932 r. było znakiem Związku Polaków w Niemczech, wyrazem łączności z narodem polskim i jego kulturą. Według oryginalnego projektu Janiny Kłopockiej, na czerwonym tle znajdował się biały graficzny znak Wisły z Krakowem. Znak został wprowadzony w 1933 r. jako przeciwstawienie swastyki hitlerowskiej.

Jak wynika z oficjalnych dokumentów, ani jedna nitka malborskiej przeprawy nie jest już częścią al. Rodła. Dla porządku dodać należy, że od 2018 r. mosty noszą imię rotmistrza Witolda Pileckiego.
Mniej więcej w połowie przepraw mogłaby się pojawić jeszcze jedna tablica: informująca o tym, gdzie faktycznie kończy się miasto.

Most nie znajduje się w granicach administracyjnych miasta. W połowie Nogatu po lewej stronie dla jadących w stronę Tczewa zaczyna się już gmina Malbork. A więc rodzinne ogrody działkowe i wszystko to, co jest po tamtej stronie, jest już też na gminnych terenach – mówi Lucyna Laskowska.

Miejska jest natomiast znajdująca się po prawej ul. Boczna, równoległa do krajowej „22”, oraz dalej, ul. Tczewska. Koniec miasta wyznaczały dawniej tory kolejki wąskotorowej, która przebiegała za ostatnią nieruchomością położoną tuż za zjazdem w ul. Tczewską. Teraz ta granica znajduje się wyłącznie na mapach.

A jak jest na wjeździe „krajówką” do miasta od strony Elbląga? Gdzie zaczyna się al. Wojska Polskiego? Okazuje się, że zgodnie z mapkami z okresu PRL nazwa obowiązuje od punktu znajdującego się na wysokości salonu meblowego. Czyli mniej więcej tam, gdzie jest pętla autobusowa „jedynki”. Wiadukt nad torami to również jeszcze al. Wojska Polskiego, która płynnie przechodzi w al. Rodła. Co ciekawe, skrzyżowaniu z ul. Sikorskiego Rada Miasta nadała nazwę Rondo Lotników Polskich, choć... drogowcy nie uznają tej infrastruktury za rondo.

Maria Konopnicka, niczym bohater jednego z jej wierszy, Janek Wędrowniczek, po latach jako patronka „przeszła” z okolic mostu w głąb miasta. Jej imię i nazwisko pojawiło się na tablicach, z których na trwale wymazano nazwisko Feliksa Dzierżyńskiego.