Malbork. Brudne ulice w centrum miasta. Śmieci pozostawione są w reprezentacyjnych punktach i wychodzą spod topniejącego śniegu

Szybki spacer w poniedziałek (22 lutego) po centrum Malborka nie nastraja optymistycznie. Należy jednak pamiętać, że wizerunek miasta tworzą jego mieszkańcy. Dlaczego więc nie dbają o porządek, o który tak intensywnie postulują?

Na forach internetowych i w komentarzach pod naszymi tekstami bardzo często pojawiają się opinie, że ulice są brudne, nieodśnieżone, trawniki zaniedbane i częściej służą psom niż ludziom.
Potwierdzamy, tak jest. Góry śmieci są wszędzie, przechodnie sprawiedliwie nimi dzielą każde sąsiedztwo. Nawet przy budynku sądu są rozmokłe od topiącego się śniegu papiery, a na parkanie – damska bielizna w intensywnie czerwonym kolorze.

Sporym zainteresowaniem cieszy się Zewnętrzne Muzeum Fortyfikacji. Przy baszcie, gdzie jest jeden z „witaczy”, znaleźć można wszystko: pustą „małpkę”, psie odchody i kubek po kawie. Wiadomo, „czym chata bogata”…
W samym muzeum wzdłuż sporo „zwiedzających”, a sądząc po tym, co zostawili, restauracja murów, która została przeprowadzona, prawdopodobnie kojarzy im się wyłącznie z jedzeniem i piciem. Najgorzej jest na ostatnim przystanku, a tuż obok, za siatką, jest ogród Przedszkola nr 5.

Niestety, nieciekawie wygląda otoczenie Ratusza. To miejsce na Starym Mieście cieszy się sporym zainteresowaniem… pijących alkohol, sądząc po śladach. Wokół leżą butelki, kapsle, niedopałki, puszki.
Wśród cegieł, niczym w Ścianie Płaczu, można znaleźć powtykane papiery. Małą wnękę po cegle ktoś zamienił w popielniczkę.
A przecież to jeden z najstarszych miejskich zabytków. Nawet skrzynka z zaworem na gaz idealnie się postarzyła, by pasować do budynku.

Tradycyjnie po weekendzie niewyjściowo wygląda przejście z ul. Kościuszki na podwórko. Zostało wyremontowane, by żyło się lepiej. Tymczasem wygodniej tam można wypić piwko czy inny alkohol.

Na pewno jest wiele innych, które są mieszkańcom znane, bo na co dzień muszą odwracać od nich wzrok. Przeszliśmy tylko „wkoło komina”, czyli po najbardziej uczęszczanych miejscach.