Malbork. Conrad Steinbrecht doczeka się pomnika na zamku? Odbudowie warowni poświęcił 40 lat swojego życia

Conrad Emmanuel Steinbrecht, absolwent architektury w Królewskiej Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu, trafił do Malborka w 1882 roku w wieku niespełna 33 lat, skierowany przez ministra wyznań religijnych Gustawa von Gossler, by zająć się odbudową pokrzyżackiego zamku. Stanął na czele Zarządu Odbudowy Zamku.

- To jemu zawdzięczamy kształt architektoniczny i wystrój zamku, który zachował się do 1945 roku. Był wybitną postacią nie tylko dla zamku malborskiego, ale również dla historii myśli konserwatorskiej przełomu XIX/XX wieku - mówił Artur Dobry, pracownik naukowy Muzeum Zamkowego, podczas konferencji z okazji 90 rocznicy śmierci Steinbrechta.

Steinbrecht zawsze kierował się regułą: „żaden krok w duchu innym niż historyczny”, dążąc do przywrócenia warowni wyglądu średniowiecznego gotyckiego zamku rycerskiego. Miał on wyglądać tak, jakby rycerze dopiero co stąd wyszli.
Zaczął od opracowania wstępnego projektu rekonstrukcji Zamku Wysokiego. Ten, jak i wszystkie inne późniejsze projekty były zatwierdzane przez rejencyjnego radcę budowlanego w Gdańsku, a następnie w Berlinie przez radcę budowlanego w Wydziale Spraw Budowlanych Ministerstwa Robót Publicznych.

Dzieło swojego życia Conrad Steinbrecht kontynuował do czasu przejścia na emeryturę w 1921 r. Chorował od dłuższego czasu na apopleksję, która na emeryturze jeszcze bardziej się nasiliła. Po jednym z silniejszych ataków choroby zmarł 3 lipca 1923 roku w wieku 74 lat w swoim służbowym mieszkaniu w willi na Przedzamczu, w siedzibie Zarządu Odbudowy Zamku.

Trumnę z ciałem, okrytą flagą zakonną, wystawiono w kaplicy św. Anny na płycie nagrobnej wielkiego mistrza Dietricha von Altenburg. Potem Steinbrecht został pochowany na cmentarzu przy kościele św. Jerzego (dziś Matki Boskiej Nieustającej Pomocy). Nagrobki z tej nekropolii nie zachowały się do dzisiejszych czasów.

Powstał pomysł, by w setną rocznicę śmierci postawić w 2023 roku na zamku „ławeczkę Steinbrechta”. To postać warta uczczenia, bo zawdzięczamy mu odbudowę zamku w stylu znanym ze średniowiecza. Przy tym był to niezwykle skromny człowiek. My mamy pomysł na pomnik w postaci ławeczki, ale może warto zastanowić się, czy w mieście nie uczcić Conrada Steinbrechta jeszcze w inny sposób? - mówi Beata Stawarska, wicedyrektor Muzeum Zamkowego w Malborku.

Możliwości nie brakuje – na przykład nazwa placu czy ulicy. Póki co, poza zamkiem o tym, że Conrad Steinbrecht był mieszkańcem Malborka, przypomina tablica przy kościele MBNP.