Stanisław Taczak (1874-1960) był synem oberżysty z Mieszkowa pod Jarocinem. Myślał o kapłaństwie, ale został inżynierem górnikiem i wojskowym, w tym dowódcą Powstania Wielkopolskiego.
W listopadzie 1918 r. zgłosił się do dyspozycji Ministerstwa Spraw Wojskowych jako pierwszy Polak - wcześniej oficer armii niemieckiej. Przydzielono go do Oddziału VII Naukowego Sztabu Generalnego WP. Stworzył z luźnych oddziałów powstańczych prawdziwą armię, ze sztabem i dowódcami. To jego taktyce powstańcy zawdzięczają najważniejsze zwycięstwa. Kiedy 16 stycznia 1919 r. przekazywał dowództwo gen. Józefowi Dowbor-Muśnickiemu, niemal cała Wielkopolska była już w polskich rękach.
Całą II wojnę światową był więziony w kolejnych oflagach, a po uwolnieniu w 1945 r. trafił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Rok później powrócił do kraju, gdzie komuniści nigdy mu nie wybaczyli jego przedwojennej wielkości. Miał zakaz osiedlania się w Wielkopolsce. Pod koniec życia przeprowadził się do Malborka do swojej córki. Zmarł tutaj 2 marca 1960 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym koło kościoła św. Józefa w Kałdowie. 28 lat później jego prochy ekshumowano i przeniesiono na Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu św. Wojciecha w Poznaniu
Jak głosujemy w II turze wyborów samorządowych
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
