Malbork. Te drzewa imponują rozmiarami! Oto pomniki przyrody. Warto przejść się ich szlakiem, bo jest co podziwiać!

Piękne okazy drzew z Malborka zaczęto chronić na przełomie lat 80 i 90. ubiegłego wieku, nadając im miano pomników przyrody. Wówczas decydował o tym jeszcze wojewoda elbląski, bo inny był podział administracyjny.

Obecnie łącznie rośnie w mieście 16 pomnikowych drzew. Łatwo je rozpoznać, bo prócz imponujących rozmiarów mają urzędowe tabliczki z godłem państwowym i napisem: "Pomnik przyrody". Najświeższy na tej liście jest dąb szypułkowy rosnący na dziedzińcu I Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza. Zyskał pomnikowe miano dzięki uchwale Rady Miasta Malborka przyjętej 31 maja 2019 r.

Powiedzenie „wysoki jak brzoza” w Malborku mogłoby zostać zmienione. Tu nieba sięgają topole, zarówno biała, jak i szara, które mają ponad 30 metrów wysokości. To mniej więcej tyle, co wieżowce przy ul. Mickiewicza czy Jasnej. Albo wyremontowana wieża ciśnień na placu Słowiańskim. Gdyby więc wdrapać się na wierzchołek rosnących w parku drzew, widok z nich byłby podobny.
Co ciekawe, topola szara to naturalny mieszaniec topoli białej i osiki. Może wyrosnąć 40 metrów w górę.

Na liście malborskich pomników przyrody najwięcej jest dębów. Wśród nich są te bardziej typowe, ale podziwiać też można odmianę kolumnową. Jeden z nich można oglądać idąc ul. Mazowiecką, drugi tuli się do pokrzyżackich murów na dziedzińcu Zamku Średniego.
Dęby szypułkowe mogą osiągnąć nawet 60 metrów wysokości i dożyć 500 lat, a w sprzyjających warunkach nawet do 1200 lat. Te malborskie to jeszcze dzieciaki, na razie wyrosły na wysokość od 16 do 28 metrów.
Nazwa wzięła się od długich szypułek, na których rosną dębowe owoce, czyli żołędzie.

Jeśli chodzi o drzewa, które zyskują tytuł pomnika przyrody, muszą one odznaczać się ciekawym pokrojem, nietypowymi kształtami lub odpowiednimi wymiarami. Miarą stosowaną w opisie drzew jest pierśnica. To obwód na wysokości 1,3 metra od ziemi, czyli na wysokości klatki piersiowej dorosłego człowieka. Stąd wzięła się ta charakterystyczna nazwa.
Jeśli chodzi o wymiary „w klacie”, prym wśród malborskich drzew pomnikowych wiodą dwie wierzby białe. Mają 166 i 197 cm w pierśnicy.

Bardzo oryginalny jest miłorząb dwuklapowy, który rośnie na prywatnej działce na al. Sprzymierzonych.

- Pierwsze tego typu drzewa pojawiły się na Ziemi ponad 270 mln lat temu. W niezmienionej postaci przetrwały do dzisiaj, dlatego też miłorząb japoński uznaje się za najstarsze drzewo na świecie. Karol Darwin zachwycony cudownymi właściwościami miłorzębu nazwał go żywą skamieniałością – czytamy na ekologia.pl.

Miłorząb jest nazywany także „drzewem dziadka”, ponieważ dopiero wnuki czerpią korzyści z nasion drzewa posadzonego przez dziadka. Tworzą się dopiero po około 40 latach. Drzewo ma charakterystyczne liście. Jednym przypominają kształt wachlarza, innym kacze łapki.

Pomnikami przyrody mogą być różne twory przyrody, niekoniecznie drzewa czy krzewy. Mogą to być również głazy, skały, jaskinie, wodospady czy źródła.
Bez względu na formę pomnika, zabronione jest ich niszczenie uszkadzanie czy umieszczanie na nich reklam.
Jeśli pomnikowe drzewo choruje lub starzeje się, otacza się je szczególną troską. Poddaje się je leczeniu, zabiegom chirurgicznym, wzmacnia specjalnymi podporami.