Co ze sztandarem Malborka? Burmistrz przekonuje ministra, że herb jest dobry

Sztandar dla Malborka to pomysł przewodników z koła PTTK im. Stefana Dubyny. W 2016 roku odbyła się zbiórka publiczna, w ramach której udało się zgromadzić 5 tys. zł. Potem, po otrzymaniu projektu sztandaru od PTTK, dalsze formalności wziął na siebie Urząd Miasta. Ostatecznie będzie konieczna uchwała Rady Miasta zmieniająca statut miasta i wprowadzająca do niego nowy symbol samorządu.

Na jednym płacie sztandaru miałaby się znajdować flaga z herbem miasta, a na drugim orzeł biały. Komisji Heraldycznej, która zgodnie z ustawą o odznakach i mundurach musiała przedstawić swoją opinię Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji, projekt się nie spodobał.

Przede wszystkim jej uwagi dotyczyły herbu. W swojej opinii napisała między innymi: „Stanowione przez jednostki samorządu terytorialnego symbole muszą pozostawać w zgodzie z zasadami heraldyki i weksylologii [z łac. vexillum - sztandar, chorągiew, dop. red.] oraz z miejscową tradycją historyczną. Jest rzeczą oczywistą, że umieszczony na jednej ze stron projektu sztandaru herb miejski także winien spełniać przywołane kryteria. Sprawa herbu Malborka wymaga wyjaśnień i rzetelnej analizy źródeł historycznych, w tym sfragistycznych [z gr. sphragís - pieczęć; sfragistyka to nauka zajmująca się badaniem pieczęci, dop. red.]. W opinii Komisji Heraldycznej w herbie miasta Malborka należy odnieść się do najdłużej używanej przez miasto pieczęci”.

Komisja wskazała też, że umieszczony na projekcie sztandaru herb nigdy nie był przez nią opiniowany, co akurat jest absurdem. Herb został bowiem uchwalony przez Radę Miasta w 1992 roku, a komisja powstała sześć lat później.

Ostatecznie opinia w sprawie sztandaru była negatywna, ale władze miasta nie zgadzają się z nią i odwołały się do ministra Joachima Brudzińskiego. Burmistrz Marek Charzewski wyjaśnia, że urzędnicy dogłębnie zbadali całą kwestię.

- Wizerunek herbu miasta jest wzorowany na najstarszych znanych i najdłużej używanych wizerunkach herbu, w tym z okresu polskości miasta, zaczynającego się drugim pokojem toruńskim w 1466 roku, a kończącego pierwszym rozbiorem Polski w 1772 r. - informuje burmistrz w piśmie i na potwierdzenie przytacza przykłady pieczęci - jednej pochodzącej z drugiej połowy XV wieku, kolejnej tzw. tajnej pieczęci kancelaryjnej małej Rady Miasta z obwoluty adresowej listu Rady Miasta Malborka do Rady Miasta Torunia z roku 1566 lub 1567. Ponadto, dwa przedstawienia herbu miasta datowane na połowę XV w. można oglądać do dziś w kościele św. Jana Chrzciciela.

- Przytaczane historyczne wizerunki herbu swoją kompozycją i ukazanymi elementami składowymi są tożsame ze współczesnym wizerunkiem herbu, który stanowi ich historyczną kontynuację - wyjaśnia burmistrz Charzewski.

Ale komisja miała też uwagi do kolorystyki kolejnego symbolu, który znalazł się na projekcie sztandaru, czyli do flagi. Tutaj Urząd Miasta wyjaśnia, że jej projekt w połowie lat 90. opracował i wykonał Józef Pałka, historyk sztuki i pracownik Muzeum Zamkowego na podstawie... pozytywnej opinii Polskiego Towarzystwa Weksylologicznego w Warszawie.

- Należy uznać, że po uzyskaniu pozytywnej opinii PTW dla wizerunku flagi dotyczyła ona również herbu miasta Malborka jako głównego i podstawowego elementu opiniowanej flagi - argumentuje burmistrz w swoim piśmie i podkreśla, że obecne herb i flaga od wielu lat funkcjonują w świadomości nie tylko mieszkańców Malborka, ale także szerzej - w stosunkach międzynarodowych z siedmioma miastami partnerskimi.

Władze Malborka czekają teraz na odpowiedź z MSWiA. A jeśli znowu opinia będzie negatywna?

- To i tak będziemy chcieli uchwalić sztandar miasta. Konsultowaliśmy się z prawnikami i ich zdaniem opinia Komisji Heraldycznej nie jest wiążąca - mówi wiceburmistrz Jan Tadeusz Wilk.