Ostatnia droga Leszka Witkiewicza, byłego radnego, harcerza, nauczyciela

Urodził się 14 września 1928 roku w Łowiczu w rodzinie nauczycielskiej Witolda i Marii Witkiewiczów. Ojciec był znanym i cenionym profesorem malborskiego Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza. Lata 1935-1945 spędził z rodziną na Kresach Wschodnich w Wołkowysku. Od września 1945 mieszkał w Malborku, gdzie ukończył miejscowe gimnazjum i liceum.

Pracę zawodową jako nauczyciel rozpoczął 1 września 1950 roku w Publicznej Średniej Szkole Zawodowej, która na przestrzeni lat, zmieniając nazwy (Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Zespół Szkół Technicznych) i strukturę, stała się kuźnią kadr zawodowych dla Malborka i regionu. W roku 1957 objął stanowisko dyrektora placówki, które zajmował do 1974 r.

W tym roku został urlopowany ze szkoły i do 1984 roku pracował w aparacie PZPR, pełniąc m.in. funkcję I sekretarza Komitetu Miejskiego w Malborku. Od 1974 roku aktywnie działał w samorządzie. Przez 14 lat pełnił funkcję przewodniczącego w Miejskiej Radzie Narodowej. W latach 1998-2014 był radnym miasta Malborka i m.in. przewodniczącym Komisji ds. Społecznych.

- Informacja o śmierci Leszka Witkiewicza dogłębnie mną wstrząsnęła. Był wielkim przyjacielem, z którym miałem okazję współpracować na płaszczyźnie samorządowej. Pamięć o nim pozostanie w sercach malborskich radnych. Nie umiera ten, o którym pamięć trwa w sercach - mówi Arkadiusz Mroczkowski, przewodniczący Rady Miasta.
Największą pasją życiową Leszka Witkiewicza, poza rodziną, było harcerstwo, do którego wstąpił w czerwcu 1938 roku, a przyrzeczenie harcerskie złożył 3 maja 1939 roku. Jesienią 1956 roku druh Leszek Witkiewicz aktywnie włączył się w proces reaktywowania ZHP w Malborku. 10 lutego 1957 roku został wybrany komendantem Hufca ZHP. Z chwilą przejścia na emeryturę nie zerwał z nim więzów. W roku 1998 wraz z grupą instruktorów hufca był współzałożycielem Harcerskiego Kręgu Seniorów „Semper Paratus” w Malborku, zostając zastępcą komendanta kręgu, Jerzego Ruszkowskiego.

- Znałem się z Leszkiem prawie 60 lat. Wpierw jako uczeń szkoły, której był dyrektorem, po latach jako nauczyciel jego szkoły i młody instruktor harcerski - wspomina Jerzy Ruszkowski. - Ostatnie 18 lat to wspólna działalność w Harcerskim Kręgu Seniorów „Semper Paratus”, w którym był moim nieocenionym zastępcą. We wszystkich tych konfiguracjach pamiętam go jako wymagającego, ale życzliwego, szlachetnego człowieka. Tytana pracy. W kontaktach z drugim człowiekiem był „duszą towarzystwa”. Prawdziwy przyjaciel. Będzie mi go brakowało. Pozostał mi tylko wzór do naśladowania.

Za jego działalność także na niwie sportowej (m.in. prowadził klub Zryw) czy społecznej (w latach 2000-2006 był prezesem Pracowniczego Ogrodu Działkowego „Jurand”) Rada Miasta nadała mu w 2005 roku tytuł „Zasłużony dla Miasta Malborka”.

- To wybitna postać życia społecznego i samorządowego Malborka. Był osobą, od której wielu się uczyło, w tym ja. Jako samorządowiec był zawsze merytorycznie przygotowany. Podpatrywałem, jak pracuje - mówi burmistrz Malborka Marek Charzewski. - Prywatnie był znany ze swojego humoru i opowiadania olbrzymiej liczby dowcipów. Nawet, gdy był już chory i spotykaliśmy się na różnych spotkaniach czy w domu, to na „dzień dobry” opowiadał dowcip. Był osobą wyjątkową. Straciliśmy wybitną postać.