Skwer ks. Feliksa Sawickiego w Malborku. Rada Miasta zgodziła się na taką nazwę

Nadanie skwerowi imienia organizatora życia religijnego w powojennym Malborku to wspólny pomysł Zespołu Szkół Katolickich i parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy (która jest organem prowadzącym dla „katolika”).

Sprawdź też: Porządek XL sesji Rady Miasta Malborka

Malborscy radni nie mieli wątpliwości, że to godny patron dla skweru leżącego przy nadnogackiej skarpie, naprzeciwko kościoła. Uchwała została podjęta przy 1 głosie wstrzymującym się. Wcześniej na wniosek formalny radnego Leszka Witkiewicza wprowadzono do niej autopoprawkę. Radny zwrócił uwagę, że Feliks Sawicki – urodzony w Dubnie na Wołyniu – przyszedł na świat 25 stycznia, ale nie 1915 r., jak napisano w uzasadnieniu, tylko w 1914 r.

- Proszę sprawdzić w Urzędzie Stanu Cywilnego, wydziale meldunkowym. Ja sprawdziłem – mówił Leszek Witkiewicz. - Osobiście znałem księdza Sawickiego. Podstawowa rzecz, za jaką powinniśmy go cenić, to rola w integrowaniu społeczności. Przyjechał z Równego tym pierwszym transportem. Jak się znalazł w Lubawie – nie wiem.

Uchwała uprawomocni się 14 dni po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego.

Uzasadnienie do uchwały Rady Miasta

Feliks Sawicki pochodził z polskiej rodziny osiadłej na Wołyniu. W 1934 r. zdał maturę w gimnazjum humanistycznym w Dubnie i rozpoczął naukę w seminarium diecezji łucko-żytomierskiej w Łucku. Na kapłana wyświęcony został 23 kwietnia 1939 r. w katedrze w Łucku przez miejscowego biskupa pomocniczego Stefana Walczykiewicza. W maju 1939 r. skierowany do pracy w parafii w Równem w charakterze wikariusza, pozostał tam jako duszpasterz przez całą II wojnę światową.; w trudnych warunkach wojennych wykonywał też od 1944 r. obowiązki proboszcza i dziekana, a także prowadził korespondencję z biskupem łuckim Adolfem Szelążkiem, który wyznaczył ks. Sawickiego na wikariusza generalnego na wypadek swojego uwięzienia.
Latem 1945 r. ks. Sawicki podjął pracę w diecezji warmińskiej i trafił początkowo do Lubawy, gdzie w nowym roku szkolnym objął obowiązki prefekta w szkole średniej. Działalności tej nie zdążył jednak rozpocząć, gdyż we wrześniu tegoż roku powierzona została mu funkcja administratora parafii św. Jana w Malborku przy zamku krzyżackim. Doprowadził m.in. do remontu zniszczonego kościoła. W liceum w Malborku pełnił obowiązki katechety i prefekta. Udzielał się społecznie, podejmował starania o założenie w Malborku Klubu Inteligencji Katolickiej i oddziału towarzystwa Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Współpracował z Biblioteką Miejską w Malborku oraz Gdańską Biblioteką Miejską, której przekazał zdeponowane w Malborku w latach wojny cenne starodruki (w tym inkunabuły) o rękopisy.
W 1957 r. został wicedziekanem dekanatu elbląsko-malborskiego, w powiatach malborskim i kwidzyńskim wykonywał obowiązki wizytatora religii. We wrześniu 1960 r. obdarzony został godnością kanonika honorowego reaktywowanej w tym czasie kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście; w lutym 1965 r. został kanonikiem rzeczywistym. Od 1964 roku był dziekanem dekanatu malborsko-sztumskiego, od 1971 r. dekanatu malborskiego. W 1973 r. jego dotychczasowa parafia św. Jana została podzielona, objął wówczas probostwo parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Malborku. Przeszedł w stan spoczynku ze względu na postępującą chorobę 21 lutego 1981 r.
W 1960 r. zorganizował uroczyste zakończenie peregrynacji po diecezji warmińskiej kopii obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej. W uroczystościach tych uczestniczyli liczni biskupi polscy, w tym prymas kardynał Stefan Wyszyński i ordynariusz olsztyński, Tomasz Wilczyński.
Zmarł 13 kwietnia 1981 w Malborku, pochowany na cmentarzu w dzielnicy Wielbark. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczył ówczesny biskup warmiński Józef Glemp.

Patron dla bulwaru nad Nogatem

Podczas czwartkowej sesji radni mieli też głosować w sprawie nadania imienia Macieja Kilarskiego fragmentowi bulwaru nad Nogatem. Konserwator zabytków wielce zasłużony dla malborskiego zamku miał zostać patronem dla odcinka od zejścia od kościoła św. Jana Chrzciciela do drewnianej kładki na rzece. Uzasadnienie tej uchwały, przygotowanej na wniosek Muzeum Zamkowego, znajdziesz tutaj: Maciej Kilarski patronem dla części bulwaru..

Rada Miasta uchwały jednak jeszcze nie podjęła, ale ma to być tylko kwestia czasu. Radna Teresa Zdanowicz w imieniu Klubu Radnych SLD zaproponowała bowiem, by imię Macieja Kilarskiego nadać całemu odcinkowi bulwaru od mostu betonowego aż do mostku na Kanale Juranda.

- Do mostu betonowego mamy ulicę Wileńską, zostałby więc kawałek bez nazwy - argumentowała Teresa Zdanowicz.

Na wniosek Jacka Markowskiego radni przegłosowali powrót projektu uchwały do komisji rady. Po przedyskutowaniu propozycji Klubu Radnych SLD ma być wprowadzony do porządku kolejnej sesji.