Najświętsza Maria Panna będzie patronką Malborka. Diecezja elbląska przekazała, że wolę części mieszkańców zaakceptowała Stolica Apostolska

Na tę wiadomość czekali mieszkańcy, którzy byli orędownikami patronatu Najświętszej Marii Panny nad Malborkiem. Pod wnioskiem podpisy złożyło blisko 3000 osób. W sobotę (12 sierpnia) kuria diecezji elbląskiej wydała komunikat w tej sprawie.

Od dłuższego czasu trwały starania, aby uzyskać oficjalne kościelne uznanie Najświętszej Maryi Panny jako patronki miasta Malbork. Stolica Apostolska wydała 5 lipca 2023 pozytywne postanowienie w tej sprawie. Uroczyste ogłoszenie dekretu dotyczącego patronatu Maryi odbędzie się jesienią bieżącego roku, najpóźniej na początku Adwentu – przekazał ks. dr Piotr Towarek, rzecznik prasowy diecezji elbląskiej.

Rada Miasta Malborka przyjęła uchwałę intencyjną „na rzecz ustanowienia Najświętszej Maryi Panny Patronką Miasta Malborka, której wizerunek nieodłącznie związany jest z historią naszego miasta” w październiku 2021 r.
Jak czytamy w uzasadnieniu, kult Maryi zespolił się od 750 lat z kulturą duchową miasta, z życiem i obyczajami jego mieszkańców. Nie da się ukryć, że wizerunek Matki Bożej nieodłącznie związany jest z historią Malborka.

Autorzy uchwały przytaczają na to dowody:

• pierwotna nazwa miasta od 1286 do 1946 r. to Gród Maryi,
• obraz Matki Bożej Malborskiej od XIII wieku do 1945 r. słynął z łask,
• od XIV wieku w mieście znajdowała się największa w Europie figura Madonny z Dzieciątkiem umieszczona w zewnętrznej niszy prezbiterium kościoła zamkowego, odbudowana po zniszczeniach wojennych dzięki staraniom Fundacji Mater Dei i dyrekcji Muzeum Zamkowego.

Inicjatorem ustanowienia Marii patronką Malborka jest radny Kazimierz Pietkiewicz. Przeprowadził on również w malborskich parafiach akcję zbierania podpisów wśród wiernych.

Mieszkańcy dostrzegają zagrożenia współczesnej cywilizacji. Wierzą, iż Maryja jest naszą pośredniczką, wypraszającą strumienie łask u Boga a przyjęcie Maryi jako patronki Malborka, uważają za zawierzenie dalszych dziejów i losów naszego miasta, naszych rodzin w opiece i trosce Najświętszej Maryi Pannie, Pani Malborskiej – tłumaczył Kazimierz Pietkiewicz.

Może faktycznie rycerze Władysława Jagiełły ryknęli w lipcu 1410 r. pod malborską warownią „Bogurodzicę”? Może ich słowa, które wydobyli ze swoich gardeł: „Maryja dziewice, prośmy synka twego Króla niebieskiego, Aza nas uchowa ote wszego złego” wróciły do nich echem, gdy odbiły się od ceglanych murów niezwykłego zamku wrogów?… Wszak ta pieśń zagrzewała ich do walki pod Grunwaldem, stając się wówczas nieoficjalnym hymnem Polski. A przecież wtedy nie było mediów społecznościowych, fanpejdży, memów i tweetów.

Historia o wykonaniu polskiej „Bogurodzicy” w krzyżackiej stolicy milczy. A scena pełna rozśpiewanych wojów bardziej kojarzy się z ekranizacją Sienkiewiczowskich „Krzyżaków” niż z miastem nad Nogatem. Ale trudno zaprzeczyć, że Malbork to od początku gród Maryi. To ona była inspiracją do nadania nazwy Marienburg osadzie, która powstała w cieniu zamku krzyżaków. A ci mieli przecież Matkę Bożą za swoją duchową przewodniczkę.

Zakonnicy z czarnymi krzyżami na płaszczach uważali Matkę Bożą za swoją opiekunkę. Wystawili jej monumentalną figurę, której blask mozaiki z drobinkami złota dosłownie oślepiał pielgrzymów, którzy chcieli się jej pokłonić po wielodniowym marszu. Mogła też onieśmielić armię polsko-litewską Jagiełły. Bo przez 600 lat Madonna była symbolem dumy, zamku i... miasta Malborka.

Pokonali ją dopiero radzieccy żołnierze w 1945 r. Została zniszczona w wyniku działań wojennych, gdy pokrzyżacki zamek zamienił się w ruiny.
Obecnie nie jest to obiekt sakralny, ale zrekonstruowana postać i tak znów góruje nad miastem, sprowadzając pod zamkowy kościół kolejnych pełnych zachwytów gości.

Kazimierz Pietkiewicz odnosił się również do wielu internetowych komentarzy, których autorzy zarzucali, że inicjatywa przenosi miasto do średniowiecza i czyni z niego rodzaj ciemnogrodu.
- Uchwała nie jest przejawem zacofania, bo wiele miast dostrzega zagrożenia co do zjawisk przyrody, zagrożenia zdrowotnego, ekologicznego, moralnego i duchowego i stwierdza, że jednak ten czynnik nadprzyrodzony jest potrzebny. W XXI wieku co najmniej sześć miast przyjęło patronat Najświętszej Marii Panny, co najmniej osiem miast - innych świętych. A więc to nie jest zabobon. Za kilka dni będziemy gromadzić się na cmentarzach. Jeśli jest to zabobon i cofanie się, to pytam: Dlaczego na tych cmentarzach mamy krzyże? Zlikwidujmy je. Ale się nie odważymy – uzasadniał Pietkiewicz.

Nie wszyscy byli entuzjastami ustanowienia Najświętszej Marii Panny patronką. Radny Edward Orzęcki zwracał uwagę, że może to wpłynąć na wizerunek miasta.

Do naszego Malborka zjeżdżają się turyści z całego świata. I już na rogatkach zobaczą, że miasto ma patronkę. Dla tych, którzy myślą trzeźwo, to jest po prostu zabobon. Jak komuś mówiłem, że taka uchwała jest w porządku obrad, to śmiali się, mówiąc: "Co ty wygadujesz?” - relacjonował radny Orzęcki.

W Polsce wiele miast wybrało Marię na opiekunkę i wspomożycielkę. I tak:

• Borkowi Wielkopolskiemu patronuje Matka Boża Pocieszenia,
• Gorlicom – Matka Boża Niepokalana z Gorlickiej Bazyliki,
• Jaworznu i Mielcowi – Matka Boża Nieustającej Pomocy,
• Kościerzynie – Matka Boża Kościerska Królowa Rodzin,
• Krosnu – Matka Boża Murkowa Obrończyni Wiary,
• Piekarom Śląskim – Najświętsza Maryja Panna Matka Sprawiedliwości i Miłości Społecznej,
• Piotrkowowi Trybunalskiemu – Matka Boska Piotrkowska,
• Rzeszowowi – Matka Boża Rzeszowska,
• Stęszewu – Najświętsza Maryja Panna,
• Wałbrzychowi – Matka Boża Bolesna.